Budowsky: Biden-McCarthy tango van democratie en schuld

In een tijd in de geschiedenis waarin er op zijn minst enige kans is dat de wereld binnenkort getuige zal zijn van het Amerikaanse geloof en de instorting van de kredietverlening, waardoor een financiële ineenstorting ontstaat die in vele generaties niet is gezien, vraagt ​​men zich af wat president Biden en House Speaker Kevin McCarthy (R-Calif.) ze moeten aan elkaar denken.

Biden en McCarthy hebben het lot van het Amerikaanse financiële systeem in handen. We kunnen ons voorstellen dat wijlen president Ronald Reagan en House Speaker Tip O’Neill (D-Mass.) zich in de hemel afvragen: “Ik vraag me af wat die jongens deze week zullen bedenken?”

Biden en McCarthy, die vandaag een grimmig serieuze tango van democratie en schulden dansen, zouden moeten instemmen met een verlenging van het schuldenplafond met een maand om wat tijd te winnen om tot een akkoord te komen.

En dit zou ratingbureaus er waarschijnlijk van overtuigen om de kredietrating van Amerika niet te verlagen vóór het faillissement dat de financiële ramp van 2011 veroorzaakte.

Als dit voorstel onnodig blijkt te zijn, zal dat zijn omdat er een schokkend akkoord over het schuldenplafond is bereikt, in welk geval we allemaal feest moeten vieren.

Hoewel de helft van onze lezers het waarschijnlijk niet eens zal zijn met een van deze twee meningen, overweeg ze toch:

Ten eerste kan Biden de geschiedenis ingaan als een zeer goede of bijna geweldige president omdat hij de natie door de ergste pandemie in een eeuw en een door recessie geteisterde economie heeft geleid. De lijst met zijn prestaties is lang, legitiem, duurzaam en in sommige gevallen tweeledig.

Ten tweede, laten we eerlijk zijn, of we het nu leuk vinden of niet, McCarthy heeft veel verwachtingen overtroffen als leider van de Republikeinen in het Huis. Het Huis heeft misschien een kleine Republikeinse meerderheid, althans voorlopig, maar de president heeft zijn hand (tot nu toe) beter gespeeld dan velen hadden verwacht.

Het schuldenplafond is het onwettige kind van begrotingstekorten die om begrijpelijke redenen en om andere politieke redenen te groot zijn geworden, en democratie is te corrupt voor politici om het probleem met normale middelen op te lossen.

Zullen de Republikeinen president Bill Clinton toejuichen voor het oplossen van het tekort en president Donald Trump “boo” voor het vergroten ervan?

De schuldenplafondcrisis van 2023 werd veroorzaakt door het toevallige maar vreselijk schadelijke feit dat de uitvoerende en wetgevende macht verdeeld zijn, en het Huis en de Senaat, om praktische redenen, gelijkelijk verdeeld zijn.

Gezien deze problemen is de enige manier om het schuldenplafond en -tekort aan te pakken, een tweepartijenstelsel dat de belangrijkste kwesties aanpakt, deal-killers voor beide partijen vermijdt en legitieme vooruitgang boekt zonder een wanbetaling en financiële ineenstorting te veroorzaken.

Gezien deze beperkingen zou de eerlijkste en meest rechtvaardige oplossing er een kunnen zijn die steun krijgt van een aanzienlijk aantal van beide partijen, en tegenstand van sommigen van beide partijen – terwijl tegelijkertijd een proces op langere termijn wordt gecreëerd om deze problemen op te lossen op manieren die in het verleden zonder het schuldlimietproces.

Waar ik het sterk oneens ben met McCarthy is dat er op de lange termijn, en voor het grotere goed van de natie, geen manier is om het begrotingstekort aan te pakken zonder de belastinginkomsten en de binnenlandse en defensie-uitgaven aan te pakken.

Nu Biden en McCarthy voorbestemd zijn om de tango van democratie en schuld te dansen tot in ieder geval de volgende inauguratie, zijn we getuige van de groei van een historisch belangrijke relatie. Het zal uitdagende keuzes met zich meebrengen, vooral van de president, maar dat is wat democratie vereist.

Als een belangrijk akkoord over het schuldenplafond nu nog niet is bereikt, verleng dan de deadline met een maand om een ​​financiële ineenstorting te voorkomen.

Budowsky was een assistent van voormalig senator Lloyd Bentsen (D-Texas) en voormalig vertegenwoordiger Bill Alexander (D-Ark.), Die dienden als plaatsvervanger van de House Majority Leader.